.

“Herkese merhabalar; Ben Nurullah.

Sizlerle EVS tecrübemi paylaşmadan önce kendimi kısaca tanıtayım. 1991 yılında Mardin’de dünyaya geldim. Ankara’da Türkçe Eğitimi bölümünü bitirdim. Son sınavlarımı verir vermez soluğu Romanya’da aldım.

Tabii yazıldığı gibi kolay olmadı bunlar. Mezuniyetime doğru ufkumu genişletecek, yeteneklerimi geliştirecek bir proje arayışı içine girdim. EVS başvurularına Şubat ayında başladım. Önceleri proje seçerken ince eleyip sık dokurken çağrı döneminin kapanmasına kısa bir süre kaldığını fark edince önüme gelen hemen her projeye yazmaya başladım. (Burada arkadaşlara ufak bir tavsiyede bulunayım, siz benim yaptığım yanlışa düşmeyin; her proje için ayrı bir motivasyon mektubu yazmaktan üşenmeyin, hatta CV’yi video ve resimlerle renklendirin. Projeye katacaklarınızı ve proje sonunda hedeflediğiniz noktayı belirtin. Çünkü binlerce, milyonlarca genç başvuruyor ve kuruluşlar seçimlerini başvurular arasından sivrilenlerden yana kullanıyor. Gideceğiniz projeyi de çok iyi seçin. Seçilmenizde ilgi alanlarınız, tecrübelerinizle proje konusunun kesişmesi çok büyük rol oynar. Uzunca bir parantez oldu, farkındayım ve hemen kapatıyorum:-) Projelerin bir kısmından olumlu cevaplar aldım. Slovakya’dan kabul aldığım 16 günlük şaka gibi bir EVS projesine “O kadar vaktim yok!” diye mesaj attım. İspanya, Litvanya, İtalya’daki projelere kabul edilmiştim ama kısa dönem oldukları için uzun dönem projesi olan Romanya’yı tercih ettim. Yoğun bir yazışma trafiğinden, bilgi belge toplamadan sonra vize için konsolosluğa müracaat edip beklemeye başladım. Sağ olsunlar, titiz bir çalışma sonrası 30 gün sonra vizem hazırdı.

Devamı için tıklayınız.